U noći sa 4. na 5. april 1992. godine snage krnje Jugoslavenske narodne armije (JNA) u saradnji s tada formiranom Vojskom RS-a započele su opsadu Sarajeva koja će ostati upamćena kao najduža opsada jednog grada u novijoj historiji svijeta.
Početku zvanične opsade Sarajeva prethodilo je nekoliko događaja. Tog 5. aprila, u centru grada održane su demonstracije za mir ispred tadašnje Narodne skupštine SR BiH.
Građani okupljeni na demonstracijama tražili su od vojske i rukovodstva SDS-a da obustave vojne aktivnosti i uklone barikade koje su bile postavljene u dijelovima grada.
Međutim, umjesto mira, na građane su 5. aprila 1992. godine ispaljeni i prvi hici s hotela Holiday Inn. Vrlo brzo, na mostu Vrbanja zabilježene su i prve žrtve opsade Sarajeva, agresorske snage su ubile Olgu Sučić i Suadu Dilberović.
Od tada je svaka iluzija o miru bila razbijena, a Sarajevo je narednih 1.425 dana bilo pod opsadom. Prema podacima, 329 granata dnevno je padalo na grad, a najviše je ispaljeno 22. jula 1993. godine, njih ukupno 3.777.
Grad je u tom periodu bio u potpunosti blokiran, a na okolnim brdima stacionirani tenkovi, minobacači i snajperske jedinice svakodnevno su vršili teror nad građanima Sarajeva.
Tokom opsade je ubijeno više od 12.000 građana, među kojima i 1.601 dijete. Više od 50.000 građana Sarajeva teže je ili lakše ranjeno tokom opsade.
Tih 1.425 dana opsade glavnog grada Bosne i Hercegovine pokazalo je kako agresor apsolutno nije pravio razliku između vojnih i drugih ciljeva. Na meti su bile bolnice, stambeni objekti, zgrade od historijskog značaja te brojne druge institucije.
Jedan od najtežih dana tokom opsade svakako je bio masakr na pijaci Markale, kada je 5. februara 1994. godine ubijeno 68 Sarajlija, a teže i lakše su ranjene 142 osobe.
Klix.ba
